Seler naciowy

Seler naciowy nie tworzy zgrubienia korzeniowego. Częścią jadalną są zgrubiałe ogonki liściowe — mięsiste, soczyste, aro­matyczne i doskonałe w smaku. Zawierają wiele soli mineral­nych i witamin.
Odmiany

Sumer Pascal — odmiana o żółtozielonych, grubych i kru­chych ogonkach liściowych, dość wczesna. Utah 52-70 — ogonki liściowe długie, grube, gładkie. Odmiana późna. Wymagania klimatyczne i glebowe Seler naciowy lubi klimat umiarkowany. Nie znosi długotrwa­łych chłodów wiosennych, gdyż wtedy wybija w pędy nasienne. Wymaga dużej wilgotności gleby i powietrza. Ma bardzo duże wymagania glebowe. Udaje się na ziemiach próchnicznych, za­sobnych w składniki mineralne, wilgotnych, ale nie podmokłych.
Uprawa i nawożenie

Seler lubi ziemię pulchną, głęboko uprawioną. Uprawiamy go w pierwszym roku po nawozach organicznych, tylko na glebach bardzo żyznych możemy uprawiać w drugim roku po oborniku. Przed wysadzeniem rozsady dajemy wysokie nawożenie mine­ralne (tabela 3). Seler dobrze rośnie na glebie o odczynie obo­jętnym, ale nie znosi świeżego wapnowania. W okresie inten­sywnego wzrostu w czerwcu i w lipcu podlewamy to warzywo 1 zasilamy trzykrotnie saletrą amonową w ilości 1,5 dag/l m2.
Siew, sadzenie, pielęgnacja, zbiór

Selery naciowe uprawiamy z rozsady. Zaprawione nasiona wy­siewamy w końcu lutego do skrzyneczki, nie przykrywając ich ziemią, gdyż kiełkują na świetle, tylko lekko przyklepując. Skrzynkę aż do wschodów nakrywa się szkłem lub folią. Selery kiełkują bardzo długo i aby przyśpieszyć wschody, możemy przed siewem moczyć nasiona w wodzie o temperaturze pokojowej przez doby. Do momentu skiełkowania temperatura powinna wyno­sić 22—24°C, a później — 14—18°C. Po skiełkowaniu nasion zdejmujemy szkło lub folię i skrzyneczkę stawiamy na oknie, podlewając wodą o temperaturze pokojowej. Gdy siewki wy­tworzą 2 pierwsze listki, pikujemy je w rozstawie 5x5 cm. W domu można do pikowania wziąć nieco głębsze skrzyneczki i nasypać w nie więcej ziemi. Można również selerów nie pi­kować, tylko potem je przerwać. Na skrzyneczkę bułgarkę wy­siewamy 0,2 g nasion; z których uzyskujemy ok. 100 szt. rozsady. Najlepiej jednak produkować rozsadę w inspekcie lub kupić. Do gruntu sadzimy selery pod koniec maja w rozstawie 40 X 30 cm lub 40x20 cm, w tym drugim przypadku rozety są bar­dziej zwarte. Pielimy je, zasilamy, w miarę potrzeby obficie podlewamy. Gdy mają za mało wody, ogonki liściowe są mniej smaczne. Przed przymrozkami nie bielone selery wykopujemy ra­zem z bryłą korzeniową i dołujemy w piwnicy (na taką głę­bokość jak rosły) w ziemi lub piasku. Selery naciowe zbieramy stopniowo obrywając liście lub wycinając całe rozety. Zbiór trwa od września do mrozów, ale już latem możemy obrywać wyrośnięte liście.

29.12.2010. 15:04