Kukurydza cukrowa

Jest to warzywo atrakcyjne, ze względu na dużą wartość od­żywczą i prostą uprawę.
Odmiany

Złota Karłowa — odmiana bardzo wczesna. Zbiory w począt­kach sierpnia. Rośliny niskie (70—90 cm), kolby małe (12—15 cm), plon mały. Martek Fi — odmiana heterozyjna średniowczesna, zbiory w końcu sierpnia. Rośliny wysokie (140—160 cm), kolby duże, plon duży. Golden Bantam — odmiana średniopóżna. Zbiór we wrześniu. Rośliny wysokie (100—130 cm), kolby duże. Aztek Fj — odmiana heterozyjna, późna, zbiór w połowie września. Odmiana bardzo wysoka (120—180 cm), kolby duże. Odmiany heterozyjne dają bardzo ładne, duże i smaczne kolby, ale wymagają dobrych, żyznych gleb.
Wymagania klimatyczne i glebowe

Kukurydza jest rośliną ciepłolubną. Kiełkuje dopiero przy temperaturze 10°C, a przymrozki niszczą ją. Ma małe wyma­gania wodne. Udaje się na wielu typach gleb, ale nie lubi ziemi za mokrej i za zimnej. Najlepsze dla niej są gleby żyzne, szybko nagrzewające się, nie kwaśne.
Uprawa i nawożenie

Jesienią glebę głęboko kopiemy. Wiosną po rozsianiu nawo­zów mineralnych stosujemy norkros i szybko grabimy. Kukury­dzę siejemy w pierwszym roku po oborniku lub na kompoście danym wiosną. Na glebach dobrych możemy ją uprawiać w dru­gim roku po oborniku. Rośliny jednorazowo zasilamy saletrą amonową po przerywce, dając 1 dag/1 m2.
Siew, pielęgnacja, zbiór

Kukurydzę siejemy na miejsce stałe w połowie maja. Nasiona, koniecznie zaprawione Zaprawą Nasienną T lub Funabenem T, siejemy gniazdowo po 3 sztuki co 30 cm w rzędy co 50 cm. Przykrywamy ziemią na głębokość 3—5 cm, na glebach cięż­szych sieje się płycej, na lżejszych — głębiej. Ażeby uzyskać ciągłość zbiorów, możemy wysiać 2—3 odmiany o różnej dłu­gości wegetacji albo wysiewać odmiany wcześniejsze co kilka dni do połowy czerwca. Do obsiania 10 m2 potrzeba 3 g nasion. Odmiany późne lepiej posadzić z rozsady. Nasiona wysie­wamy wówczas do doniczek po 2—3 sztuki w drugiej połowie kwietnia. Po wschodach przerywamy, zostawiając tylko jedną siewkę w doniczce. Do gruntu wysadzamy rozsadę w końcu maja nieco głębiej niż rosła w doniczce. Kukurydzę odchwasz-czamy, a gdy jest duża susza — podlewamy. Do zbioru przeznaczamy kolby w tzw. stadium późnej dojrza­łości mlecznej. Poznajemy to po tym, że są dobrze wypełnione ziarnem, a wąsy (czyli nasiona słupków) mają brązowe; ziarno powinno być gładkie i pod naciskiem wydzielać gęstą, mleczną ciecz. Warzywo to zbyt późno zebrane nie jest smaczne. Kukurydzę można wysiewać współrzędnie z ogórkami, jako roślinę osłaniającą, ale najlepiej udaje się na zagonkach po kilka rzędów, bo dokładniej wtedy jest zapylana i kolby są ściśle wypełnione ziarnem.

29.12.2010. 15:44