Brokuł włoski
Brokuł włoski jest rośliną podobną do kalafiora. Częścią jadalną jest zielona lub zielonofioletowa róża, którą należy wycinać przed otwarciem się pączków kwiatowych. Różę wycina się razem z mięsistym pędem o długości ok. 15 cm. Po wycięciu róży wierzchołkowej z kątów liści wyrastają pędy boczne, zakończone mniejszymi różami. Sprzęt tego warzywa przeprowadzamy kilkakrotnie. Brokuły są łatwiejsze w uprawie od kalafiorów i dają większy plon. Są też bardzo smaczne i godne polecenia jako roślina działkowa.
Odmiany
Waltham-29 — odmiana wczesna, o niskim zwartym wzroście, dość duża ilość róż bocznych.
Grenia — odmiana późniejsza, wyższa, o dużej róży głównej i mniejszej ilości róż bocznych.
Wymagania klimatyczne i glebowe
Brokuł jest mniej wrażliwy na brak wody niż kalafior. Ma on również mniejsze wymagania glebowe i nawozowe.
Uprawa roli i nawożenie
Podobnie jak u kalafiorów- Brokuły dokarmiamy głównie azotem: pierwszy raz — w 2 tygodnie po posadzeniu, drugi raz — 3 tygodnie później, nieco zwiększając dawkę saletry amonowej (1,5 dag/l m2). Brokuły można zasilać krowiakiem.
Siew, sadzenie, pielęgnacja, zbiór
Brokuły na zbiór późnowiosenny siejemy w marcu do skrzynek, na zbiór letni i późnojesienny w kwietniu i maju na roz-sadniku. Produkcja rozsady na rozsadniku trwa ok. 6 tygodni. Do gruntu wysadzamy ją w końcu kwietnia, w czerwcu i na początku lipca w rozstawie 50 x 50 cm. Zbiór trwa ponad miesiąc. Najładniejsze róże otrzymujemy jesienią. Brokuły możemy ścinać aż do przymrozków, ponieważ są mało wrażliwe na niskie temperatury. Ze zbiorem letnim nie należy zbyt długo czekać, bo rośliny te bardzo szybko zaczynają kwitnąć.
29.12.2010. 14:40