Brokuł włoski

Brokuł włoski jest rośliną podobną do kalafiora. Częścią ja­dalną jest zielona lub zielonofioletowa róża, którą należy wyci­nać przed otwarciem się pączków kwiatowych. Różę wycina się razem z mięsistym pędem o długości ok. 15 cm. Po wycięciu róży wierzchołkowej z kątów liści wyrastają pędy boczne, za­kończone mniejszymi różami. Sprzęt tego warzywa przeprowa­dzamy kilkakrotnie. Brokuły są łatwiejsze w uprawie od kala­fiorów i dają większy plon. Są też bardzo smaczne i godne po­lecenia jako roślina działkowa.
Odmiany

Waltham-29 — odmiana wczesna, o niskim zwartym wzroście, dość duża ilość róż bocznych. Grenia — odmiana późniejsza, wyższa, o dużej róży głównej i mniejszej ilości róż bocznych. Wymagania klimatyczne i glebowe Brokuł jest mniej wrażliwy na brak wody niż kalafior. Ma on również mniejsze wymagania glebowe i nawozowe.
Uprawa roli i nawożenie

Podobnie jak u kalafiorów- Brokuły dokarmiamy głównie azo­tem: pierwszy raz — w 2 tygodnie po posadzeniu, drugi raz — 3 tygodnie później, nieco zwiększając dawkę saletry amonowej (1,5 dag/l m2). Brokuły można zasilać krowiakiem.
Siew, sadzenie, pielęgnacja, zbiór

Brokuły na zbiór późnowiosenny siejemy w marcu do skrzy­nek, na zbiór letni i późnojesienny w kwietniu i maju na roz-sadniku. Produkcja rozsady na rozsadniku trwa ok. 6 tygodni. Do gruntu wysadzamy ją w końcu kwietnia, w czerwcu i na po­czątku lipca w rozstawie 50 x 50 cm. Zbiór trwa ponad miesiąc. Najładniejsze róże otrzymujemy jesienią. Brokuły możemy ści­nać aż do przymrozków, ponieważ są mało wrażliwe na niskie temperatury. Ze zbiorem letnim nie należy zbyt długo czekać, bo rośliny te bardzo szybko zaczynają kwitnąć.

29.12.2010. 14:40